Φεύγοντας από τη ΣΙΔΕΝΟΡ (για όσους δε γνωρίζουν είναι στο δρόμο για Γιαννιτσά, Χαλκηδόνα και δε συμμαζεύεται) και καθότι πεινασμένος ρώτησα τον τύπο στην πύλη: "Είναι καλή η καντίνα έξω;" Και ο τύπος απάντησε χωρίς περισυλλογή: "Ούτε για καφέ φιλαράκι". Πόσο δίκιο είχε! Έπρεπε όμως να δοκιμάσω για να σας δώσω εμπεριστατωμένα την πραγματικότητα.Γλύφω το πάτωμα;
Είναι σχετικά καθαρά. τρως από εκεί ρε παιδί μου αυτό θέλω να πω.
Size matters:
Ε, μεγαλύτερο από τα συνηθισμένα αλλά όχι και κάτι συναρπαστικό.
Τι τσιτσιρίζει στα κάρβουνα;
Ούτε εδώ ξεφεύγουμε από τα τετριμμένα.
Persil expreeeeesss
Ένας ήμουν ούτως ή άλλως. Αυτοί ήταν δυο.
Στο βάθος κήπος
Τίποτα παιδιά. Και να θέλει να βάλει καμιά καρέκλα δεν έχει χώρο να το κάνει.
Σαν της μάνας μου δεν είναι.
Αρκεί να σας πω ότι το καλύτερο κομμάτι του σάντουιτς ήταν το ψωμάκι που ήταν όντως πολύ καλό. Α! Και η ντομάτα.
Και από τιμές;
Ούτε που θυμάμαι. Πήρα τα ρέστα ενώ είχα φάει την πρώτη δαγκωνιά και ήδη είχα πιστέψει ότι με κλέβουν.
Α!Να μια καντίνα!Πάμε;
Όχι παιδιά. Κατηγοριματικά όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου