Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Η μη καντίνα όπου τρώνε τα συνεργεία

Ωπ, να την κι η τσουτσού ο Πανως Κάππα. Λοιπόν, εγώ καμία δουλειά δεν έχω εδώ πέρα. Το "Βρόμικο" είναι δημιούργημα του αδερφού Βρομοπέογλου. Αλλά καθότι κατά το παρελθόν δεσμεύθηκα ότι θα συνεισφέρω τρόπον τινά εις την θεάρεστον ετούτην προσπάθειάν του, θα σας γράψω σήμερα όχι εκεί που δεν πιάνει μελάνι αλλά γιά τον Τάκη στην Κωλέτη, προσοχή παρακαλώ, ουχί διά τον Τάκην τον Κωλέτην της γνωστής οικογενείας, που έκανε πολιτικήν καριέραν εις την πλάτη των επαναστατημένων Ελλήνων το 1821, αλλά διά την μη καντίνα εις την οδόν Κωλέτη (εις το κάθετον κομμάτιν της μεταξύν της Γιαννιτσών και της Μοναστηρίουν, γιου κεντ μίς ιτ, λέμε).

Τουτέστιν παραβαίνω κάθε εννοιαν εσωιστολογικής νομιμότητας και κανονισμών και αντί διά κάποιαν καντίναν, θα γράψω για μαγαζί σταθερόν και ακίνητόν, ουχί κινούμενον και εποχούμενον, το οποίο μαλλον προς ψησταριάν τείνει περισσότερο, σε καμία περίπτωση δε δεν δύναται να χαρακτηρισθεί γυράδικο, διότι δεν προσφερει γύρον, παρά μόνον όσα εις την πορείαν της αναρτήσεως αναφερθούν και τα οποία εις την σχάραν ψήνοναι με μεράκιν ιδιαίτερον...
Πάμε λοιπόν να τηρήσωμεν και να τιμήσωμεν τις ιδιαιτέρου εμπνεύσεως σκορδοπουτσόγλειες κατηγορίες:

Γλύφω το πάτωμα;
Αν έτσι τη βρίσκεις φιλαράκι, εγώ τι να σε πω; Γλείφτο! Οπως τη βρίσκει ο καθείς.
Size matters:
Ντάξει εδώ το μέγεθος παίζει αλλιώς: το κατάστημα προσφέρει τα προϊόντα του και σε δίσκο (όχι μουσικής, όχι εκκλησίας) που δεν ξέρω αν φαίνεται πόσο χορταστικά είναι τα περιεχόμενά του (το διευκρινίζω αυτό, διότι ο δίσκος επ' ουδενί δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί χορταστικός, διότι ο δίσκος δεν είναι προς βρώσιν, τουλάχιστον εγώ δεν κατάφερω ποτέ να τον εφάω...).

Τι τσιτσιρίζει στα κάρβουνα;
Μπιφτεκι, σουβλάκι, παντσετούλα, υποθέτω κι άλλα, αλλά εγώ αυτά έχω φάει και τα προτείνω ανεπιφύλακτα.
Persil expreeeeesss - Στο βάθος κήπος
Την ώρα του σχολάσματος, όταν πλακώνουν όσοι σχολάνε απ' τα γύρω συνεργεία, αντιπροσωπείες, δημόσιες υπηρεσίες, γίνεται της κολάσεως. Η αναμονή δεν είναι μεγάλη πάντως. Ο,τι μπορούν κάνουν οι εργαζόμενοι του καταστήματος, ώστε να εξυπηρετηθείς σωστά και γρήγορα. Αλλωστε ο χώρος είναι πολύ ευχάριστος και προσφέρεται και για να κατεβάσεις δυο τρεις παγωμένες μπιρίτσες...

Σαν της μάνας μου δεν είναι.
Εγώ τι να πω; Αυτά που προσφέρει είναι νόστιμα, καλοψημένα, καθαρά και ζουμερά. Εγκρίνεται βρε παιδάκι μου!
Και από τιμές;
Αυτό είναι προς συζήτηση. Εμένα μου φαίνονται νορμάλ. Σε άλλους ακριβά. Σήμερα πήραμε δύο άτομα (και σκάσαμε): τεσσερα μπιφτέκια, δύο παντσέτες, δύο πατάτες, και περισσότερο ως γαρνιτούρα, παρά ως μερίδα, δύο αλοιφές (στο μέγεθος της μεγάλης κουταλιάς της σούπας) και λίγο ντοματοκρέμμυδο, και δύο κοκακόλες. Σύνολο 15,40. Σκεφτείτε, συγκρίνετε και κρίνετε από μόνοι σας, έξυπνα παιδιά είστε, ειδικά εφόσον μας διαβάζετε.
Α!Να μια καντίνα!Πάμε;
Τι να σου πω τώρα; Αμα θες, πήγαινε. Αμα δεν θες, μην πηγαίνεις. Ποιος είμαι εγώ να σου πω τι θα κάνεις;

2 σχόλια:

Ioannis Skordopoutsoglou είπε...

Καλώς τον βρε!Έστω και αντισυμβατικός είσαι ο έτσι μας εδώ μέσα. Χαίρομαι που μασούλησες πάντα τέτοια!

ΠανωςΚ είπε...

Μωρέ σόρι, για καντίνα ξεκινησαμε σημερα με τον Μπιγκ Μπράδερ, αλλά στην πορεία παίχτηκε "Τάκης". Ε, κρίμα δεν θα ήταν να μην τον ποστάριζα;